Socialiseren
Jonge zwerfkatjes hebben nog alle kansen om een toekomst als huiskat te krijgen door ze te socialiseren. In gastgezinnen wennen de katjes geleidelijk aan een huiselijk bestaan en vervolgens plaatsen wij ze bij mensen thuis. Zo wordt hen een onzeker bestaan als zwerfkat bespaard.
Een uitdaging
Bij binnenkomst in de opvang worden de zwerfkatjes eerst nagekeken en ontwormd en ontvlooid. Dan gaan ze op weg naar hun tijdelijke gastgezin. Het socialiseren vindt plaats bij vrijwilligers thuis en in het begin verblijven de katjes in een ruime kooi met een doosje om in te slapen, wat speeltjes, een krabpaal en een kattenbak. Zo kunnen ze rustig wennen aan geluiden, geuren en andere indrukken die bij een huiselijk bestaan horen.
Het ene katje zal eerder gewend zijn dan het andere. Vooral als ze al wat langer op straat hebben geleefd laten ze zich aanvankelijk niet benaderen. Ineke Jochims, oprichter van de stichting en met jarenlange ervaring in het socialiseren van jonge zwerfkatjes, noemt het winnen van vertrouwen een uitdaging: “Als je ziet wat een schuwe katjes er binnen komen, blazend en spugend uit angst en dat ze vaak krabben en bijten, dan vraag je je wel eens af, zal dit wel goed komen?”
Geduld en doorzettingsvermogen
Geduld is het motto. Zeker in het begin zullen schuwe katjes wegkruipen en niet gauw eten in het bijzijn van mensen. Ineke: “Per dag geef ik 3 à 4 keer een héél klein beetje voer, zodat het katje trek houdt en iedere keer graag komt eten. Op een gegeven moment gaat hij ook eten terwijl je nog bij de kooi staat. Bij de volgende stap houd ik mijn hand naast het voerbakje zodat het katje mijn geur leert kennen. Als hij dan durft te eten, kun je na enkele dagen proberen hem voorzichtig te aaien tijdens een maaltijd.”
Na verloop van tijd pikt het katje zijn dagelijkse routine op. Hij gaat spelen, scherpt zijn nageltjes, begint zich te wassen en vraagt zelfs aandacht door te miauwen. Ineke: “Dan weet je dat het vertrouwen is gewonnen. Het mooiste is als het katje ineens een kopje geeft en spontaan begint te spinnen. Zo’n moment doet je wat, bij ieder katje weer, vooral omdat je weet hoe schuw het katje in het begin was.”
Enkele vrijwilligers zijn gespecialiseerd in het opvangen van zieke katjes of moederloze kittens. Het is intensief werk, ook vaak in de nachtelijke uren. Kittens moeten om de paar uur geflest worden en sommige katjes hebben intensieve zorg nodig. Er is veel geduld en doorzettingsvermogen nodig, maar als een katje opknapt en verder het socialisatietraject in kan, geeft dat veel voldoening.
Een geliefd huisgenootje
Als katjes zijn gesocialiseerd, gaan ze naar de zwerfkattenopvang om ter adoptie aangeboden te worden. Maar voordat ze vertrekken naar een nieuw thuis, worden ze door de dierenarts uitgebreid nagekeken en krijgen ze hun eerste inenting en een identificatiechip.
Nieuwe eigenaren krijgen uitgelegd dat vooral de eerste dagen een katje zal moeten wennen aan zijn nieuwe omgeving en andere mensen. Ineke: “Maar je staat er vaak versteld van hoe snel zo’n zwerfkatje zich thuis voelt. Als je na een week informeert hoe het gaat, wordt vaak vol enthousiasme uit de doeken gedaan hoe leuk en lief het katje is. Dan denk ik altijd even terug aan dat ene moment, hoe bang en schuw het zwerfkatje binnenkwam, en besef ik weer hoe leuk het is om dit werk te kunnen doen. Want niet alleen de zwerfkatjes doe je een plezier, ook de mensen zijn heel gelukkig met hun nieuwe huisgenootje.”
